Ginące drzewa

Zmiany w ustawodawstwie dotyczącym wycinki drzew doprowadziły do bezprecedensowego i niekontrolowanego usuwania ich z krajobrazu polskich miast. W bliskiej perspektywie doprowadzi to do lokalnego pogorszenia jakości powietrza – zwiększy w nim ilość dwutlenku węgla i pyłów, zmniejszy wilgotność. Ograniczy też – i tak już szczątkową na obszarach miejskich – retencję wody, zwiększając lokalnie ryzyko suszy i podtopień. Zniknie środowisko życia i schronienia wielu towarzyszących nam na co dzień organizmów, w tym ptaków. Jak się okazuje, negatywne skutki przyjętych rozwiązań nie ograniczają się jednak jedynie do miast i osiedli. Zmiana przepisów uruchomiła też wycinkę drzew na obszarach cennych przyrodniczo, prowadzoną często bez jakiegokolwiek oszacowania jej wpływu na ekosystem w szerszej perspektywie przestrzennej i czasowej.

Przykładem takim jest fragment Myszkowskiego Bagna w Gminie Sława (województwo Lubuskie), na którym, od momentu uwolnienia spod gospodarki człowieka w latach 60-tych, powstał naturalny łęg. Stanowi on aktualnie siedlisko życia lub rozrodu licznych roślin i zwierząt, również tych z gatunków objętych ochroną. Wywiera też bezpośredni wpływ na znajdujący się poniżej w zlewni użytek ekologiczny. Obszar łęgu został wydzierżawiony przez Agencję Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa. Wprowadzenie nowych przepisów uruchomiło wycinkę łęgu przez dzierżawcę. Zniknął już spory fragment lasu. Na szczęście przedstawicielom lokalnej społeczności udało się tymczasowo wstrzymać wyręb, ale decyzja co do dalszych losów tego cennego przyrodniczo terenu nie jest jasna.

Pozostaje nam apelować do wszystkich, którym leży na sercu jakość środowiska, w którym żyją, aby zwracali uwagę i informowali nas lub organizacje pozarządowe o tego typu wydarzeniach. Wycięcie drzewa trwać może kilka minut. Jego wzrost do podobnej wielkości – wiele dziesięcioleci. Z punktu widzenia jednego ludzkiego pokolenia, oznacza to zmianę nieodwracalną.