Kopytne chętnie jedzą kości
Kopytne chętnie jedzą kości. Nawet ludzkie! Odkrycie to nie jest jedynie makabryczną ciekawostką, a niesie za sobą praktyczne implikacje #freakyanimals
Mulaka białoognowego wcinającego ludzkie żebro uchwyciła fotopułapka zamontowana przez naukowców z Zakładu Badań Antropologii Sądowej w San Marcos na Texas State University. Miało to miejsce na terenie należącym do uniwersytetu zwanym potocznie „farmą ciał”, gdzie badany jest rozkład ludzkich ciał i wpływ pogody oraz padlinożerców na ten proces. Naukę, która się tym zajmuje, nazywamy tafonomią.
Zazwyczaj ślady, jakie można dostrzec na kościach, pochodzą od ssaków drapieżnych i gryzoni, dlatego opisanie żerowania zwierząt kopytnych żerujących na ludzkich kości i śladów, jakie pozostawiają, może być pomocne w medyczno-prawnych dochodzeniach w sprawie śmierci.
Po co kopytne jedzą kości? Głównie w celu uzupełnienia fosforu, a także wapnia, sodu i innych minerałów, których niedobory mogą wystąpić w okresie zimowym, a w szczególności w czasie intensywnego wzrostu poroża u jeleniowatych i laktacji. Zjawisko to nazywamy osteofagią.
Kopytne zjadają nie tylko kości wewnętrzne, ale również poroże. Odnotowano przypadki zjadania przez jelenie i renifery nie tylko zrzuconego poroża, ale również tego będącego jeszcze na głowie sąsiada!
Inne roślinożerne zwierzęta, które udokumentowano, jak zjadają kości innych zwierząt to: żyrafy, wielbłądy, bydło domowe, owce domowe, owce kanadyjskie, jelenie szlachetne, aksis czytala, antylopy (np. gnu, oryksy, antylopowce), mundżaki i renifery tundrowe.
********************************************
Meckel, L.A., McDaneld, C.P., Wescott, D.J. 2017. White-tailed Deer as a Taphonomic Agent: Photographic Evidence of White-tailed Deer Gnawing on Human Bone. Journal of Forensic Sciences, 63(1), 292–294.
Sutcliffe, A.J. 1973. Similarity of bones and antlers gnawed by deer to human artefacts. Nature, 246(5433), 428–430
Wpis ukazał się pierwotnie na stronie Adam Zbyryt – Człowiek z Puszczy – tutaj. Posty z fb nie są recenzowane, stanowią swego rodzaju archiwum informacji z ulotnego środowiska mediów społecznościowych.
Mgr inż. Adam Zbyryt pracuje na Wydziale Biologii Uniwersytetu w Białymstoku i w Polskim Towarzystwie Ochrony Ptaków. Prowadzi popularnonaukowego bloga Adam Zbyryt – Człowiek z Puszczy.
Nauka dla Przyrody 