Ważne

Wezwanie do ograniczenia stosowania neonikotynoidów

Pole rzepaku, źródło: pixabay.com, fot. Michael Gaida

1 czerwca 2018 w naukowym czasopiśmie Science ukazał się tekst pt. ‘Call to restrict neonicotinoids’ („Wezwanie do ograniczenia neonikotynoidów”), napisany przez profesora Uniwersytetu w Sussex (Wlk. Brytania) Dave’a Goulsona i podpisany przez 232 naukowców z różnych krajów. Za zgodą prof. Goulsona publikujemy jego tłumaczenie (tłum. Justyna Ryniewicz, Ogród Botaniczny UW):

Neonikotynoidy są obecnie najpowszechniej stosowaną na świecie grupą insektycydów (1). Są one używane w uprawie szeregu roślin jadalnych, energetycznych i ozdobnych, a także do zwalczania pasożytów zewnętrznych zwierząt hodowlanych i domowych oraz owadów synantropijnych (2). Jako neurotoksyny są bardzo silnie trujące dla owadów (2), grupy do której należy większość opisanych organizmów żyjących na Ziemi, obejmującej wiele gatunków o kluczowym znaczeniu dla człowieka, takich jak owady zapylające i żywiące się szkodnikami. Badania naukowe potwierdzają, że neonikotynoidy bardzo długo utrzymują się w środowisku, co oznacza, że ich pozostałości występują powszechnie w glebie, dzikich roślinach, rzekach i jeziorach (4). Na przykład, w jednej z prac opublikowanych ostatnio w czasopiśmie Science wykazano, że związki te obecne były w 75% próbek miodu zebranych na całym świecie (5). Do tej pory przeprowadzono setki niezależnych badań naukowych w celu oceny ich wpływu na organizmy pożyteczne, takie jak pszczoły, wodne owady, motyle, czy drapieżne chrząszcze (4, 6).

W opinii sygnatariuszy apelu*, istniejące dowody wyraźnie sugerują, że neonikotynoidy szkodzą pożytecznym owadom i przyczyniają się do trwającej obecnie masowej utraty bioróżnorodności na świecie. W związku z powyższym istnieje pilna potrzeba podpisania krajowych i międzynarodowych porozumień aby w znacznym stopniu ograniczyć stosowanie tych związków, a także zapobiec rejestrowaniu podobnie szkodliwych agrochemikaliów w przyszłości. 28 kwietnia bieżącego roku w Parlamencie Europejskim przegłosowano całkowity i stały zakaz używania w uprawach polowych trzech najczęściej stosowanych neonikotynoidów (7). Z wyjątkiem prowincji Ontario (Kanada), rządy państw nie podjęły niestety działań mających na celu ograniczenie stosowania tych insektycydów.

Brak natychmiastowej reakcji na istniejącą sytuację grozi nie tylko dalszym spadkiem liczebności i różnorodności wielu pożytecznych owadów, ale także utratą przyszłych korzyści, które dzięki nim zyskujemy, jak również znacznej części dziedzictwa przyrodniczego dla przyszłych pokoleń.

Dave Goulson wraz z 232 sygnatariuszami*

School of Life Sciences, University of Sussex, Falmer, Brighton, BN1 9QH, UK. Email: d.goulson@sussex.ac.uk *Pełna lista sygnatariuszy dostępna jest tutaj.

Bibliiografia:

  1. P. Jeschke et al., J. Ag. Food Chem. 59, 2897 (2011).
  2. N. Simon-Delso et al., Environ. Sci. Pollut. Res. 22, 5 (2015).
  3. J. A. Noriega et al., Basic Appl. Ecol. 26, 8 (2018).
  4. T. Wood, D. Goulson, Environ. Sci. Poll. Res. 24, 17285 (2017).
  5. E. A. D. Mitchell et al., Science 358, 109 (2017).
  6. L. Pisa et al., Environ. Sci. Poll. Res. 22, 68 (2015).
  7. D. Butler, Nature, 10.1038/d41586-018-04987-4 (2018).
  8. Government of Ontario, “Neonicotinoid regulations: What you need to know about the new regulations that govern selling neonicotinoid-treated corn and soybean seed” (2017); http://www.ontario.ca/page/neonicotinoid-regulations

Więcej w tym temacie:
https://naukadlaprzyrody.pl/2018/08/08/pszczoly-i-neonikotynoidy-kolacja-z-arszenikiem-czy-wiele-halasu-o-nic/

1 Trackback / Pingback

  1. Pestycydy: trzymajmy się faktów – Nauka dla Przyrody

Możliwość komentowania jest wyłączona.